tracą <br>czas na poszukiwanie najlepszego mistrza, zaniedbując codzienną praktykę. Według <br>niego najważniejszym celem praktyki zen było 'zapominanie o sobie', ponieważ <br>'oświecenie' polega na przekroczeniu dualizmu podmiotu i przedmiotu poznania. <br>Guifeng Zongmi (jap. Keiho Shumitsu, 780-841), z linii Heze Shenhui, krytykującego <br>'oświecenie stopniowe' tak zwanej północnej szkoły zen. Zongmi był także Piątym <br>Patriarchą szkoły huayan (jap. kegon). Jego nauki zostały zebrane w dziele Zapiski <br>lustrzanej szkoły (chiń. Zongjinglu, jap. Shukyoroku, 961). Zongmi głosił jedność nauki <br>sutr i zen. Według niego można wyróżnić pięć rodzajów zen: 'zen nieoświeconych', <br>praktykowane na przykład dla poprawy zdrowia (jap. bompu zen); zen 'zewnętrznej <br>drogi', praktykowane przez