Świadomość, że zaraz będzie wolna, dodała jej skrzydeł; gnała ile tchu, a majaczący w oddali jasny prostokąt rósł w oczach.<br>Była mniej więcej w połowie korytarza, gdy nagle zatrzęsły się ściany, a ziemia uciekła jej spod nóg. Alicja upadła na pokryte piachem kamienne płyty, wypuszczając z ręki martwą głowę. Gęste tumany kurzu i pyłu wzbiły się w powietrze; Alicja ledwo mogła oddychać, a już zupełnie nic nie widziała.<br>Trzęsienie ziemi? przemknęło jej przez myśl.<br>Szukała po omacku głowy Jerzego, lecz nie mogła jej znaleźć. Wtem ziemia ponownie zadrżała. Alicja poderwała się przerażona i pognała na oślep w kierunku wyjścia.<br>Nagle usłyszała