uwzględniał. Nie posługiwał się też żadnymi dziełami obcymi (0 (zero) obcych publikacji w spisie literatury!), nawet tak podstawowymi jak Meusel (1943), Meusel, Jager, Weinert (1965), Hulten (1958), (1962), czy "Flora europaea" , bez których nie sposób wprost pisać o elementach geograficznych flory w Europie i w Polsce. Jeśli badania florystyczne można w ostateczności ograniczyć do jednego województwa, to opracowania geobotanicznego w tak wąskich ramach zamknąć wprost nie sposób.<br>Zestawienie długich list elementów kierunkowych i dokonywanie na tej podstawie przeróżnych obliczeń, rysowanie map (str. 137, 168 i inne) dla województwa absolutnie nie ma sensu, jak o tym świadczą przykłady. Str. 140: "Gatunki z granicą