drogę kroczył pieszo i sypiał pod gołym niebem. Pewnego dnia, gdy zapadł wieczór, położył sobie kamień pod głowę i usnął wielce zdrożony całodziennym marszem. Miał wtenczas nader dziwny sen: ujrzał drabinę, która sięgała do nieba; chodzili po niej aniołowie, a na najwyższym szczeblu oparł się Jahwe i przemówił do niego wielce łaskawie: "Ja jestem Jahwe, Bóg Abrahama i Bóg Izaaka. Ziemię, na której leżysz, oddaję tobie i twemu potomstwu. A potomstwo twe będzie tak liczne jak proch na ziemi, ty zaś rozprzestrzenisz się na zachód i na wschód, na północ i na południe... Ja jestem z tobą...''<br>Nad ranem Jakub przebudził