przykład pisanie 'wersów <br>komentujących' i komentarzy do koanów. Mistrzowie zen znajdowali <br>upodobanie w lekturze nauk dawnych mistrzów, wdając się z nimi w swoistą <br>ponadczasową rozmowę. Także dopiero po doświadczeniu 'oświecenia' jest <br>możliwe piętnowanie błędnych poglądów i krytyka fałszywych mistrzów zen. <br>Świadczą o tym liczne polemiki. Przykład Linji pokazuje nam, iż wielu <br>mistrzów zen odwiedzało innych, chcąc zweryfikować ich 'oświecenie', nie <br>ustawali także w sprawdzaniu swoich uczniów, nawet po osiągnięciu przez <br>nich 'oświecenia'. Jak słusznie zauważa Buswell, podstawą 'praktyki nagłej', <br>&lt;page nr=140&gt;<br>którą można nazwać 'praktyką bez praktyki' jest definicja 'oświecenia' jako <br>'nie-myślenia', czyli 'myślenia bez myślenia'. Ustawiczne mówienie i działanie <br>zgodne z