piórem autora zamieniają się w "incydentalne wystąpienia w środowisku intelektualnym i studenckim".<br> Pozory otwartego mówienia o historii i życiu intelektualnym kraju - jak choćby artykuł Józefa Lipca Intelektualiści w partii - okazują się, w najlepszym wypadku, półprawdami. Wyraźna jest też tendencja - jak w szkicu Zbigniewa Siatkowskiego o Broniewskim - promowania "literatury socjalistycznej". Zarazem wszakże, jak w dyskusji o filmie Krzysztofa Kieślowskiego Życiorys, widać tu tendencje do pokazania z innego stanowiska, niż czyni to "Zapis", tych samych "fragmentów biografii kilku pokoleń".<br> W zasadzie jednak podział na obieg oficjalny i obieg niezależny stanowi podstawową regułę funkcjonowania prasy kulturalnej w drugiej połowie lat siedemdziesiątych. Dodać do tego