Ale ani gruby jegomość, ani powiewna Marylka nie byli bystrymi obserwatorami. <br>- Czy tylko widziałaś, co mi ta smarkata urządziła w ogrodzie? - wspomniał ze zgrozą pan Hipolit. - Ja tu, panie tego, wołam murarza, wołam ogrodnika, idziemy, panie, rozbierać moją dziurę, tę, wiesz, co to mi zamurowała samowolnie. Przychodzimy, a tu dziura z powrotem świeci, cegły wybrane, ale za to. bodajby skisła! nawaliła ziemi po swojej stronie i rób, co chcesz! Myślałem, że mnie krew zaleje. A tu te murarze i ogrodniki durnie stoją i gapią się jak na wariata. <br>I nagle zupełnie niespodzianie pan Hipolit zaczął się trząść ze śmiechu. Po prostu ryczał