Właściwie Adela mi coś wspominała, przypominam <br>sobie teraz... Ale nie zwróciłam na to uwagi. Myślałam, <br>że Adela nie przychodzi dlatego, że... że się na mnie <br>gniewa! <br><br>Jan patrzył na mnie z politowaniem. <br><br>- Gniewa! I dlatego zostawiła dzieci bez <br>opieki? Dzieci to nie Jasia, moja kochana! I jeszcze jedno <br>ci powiem: za wiele ty o sobie myślisz, Krysiu, za wiele, <br>a za mało o innych! Choćby - i o przyjaciołach. <br>I - machnął pogardliwie ręką - taka to <br>też i ta twoja przyjaźń! Dużo ględzenia, ale <br>żadnej w nieszczęściu pomocy, żadnego w niczym <br>zrozumienia! Rację świętą miała ta Adela, że <br>cię nie chciała! Bo ta twoja