coś, to zawsze jest.&lt;/&gt;<br>&lt;whon&gt; - Dobrze.&lt;/&gt; <br>&lt;whon&gt; - Do widzenia.&lt;/&gt;&lt;/&gt;<br><br>&lt;div type="convers"&gt;<br><br>&lt;whon&gt; - Nie, taki już jest, niemota, ale &lt;gap&gt; on usiądzie sobie przy oknie &lt;gap&gt;&lt;/&gt;<br>&lt;whon&gt; - &lt;gap&gt; No, przecież w kuchence, bo ta kuchenka &lt;gap&gt; nie, nie ja się tylko pytam. &lt;gap&gt;&lt;/&gt;<br>&lt;whon&gt; - Tak, tak, komuś &lt;gap&gt;&lt;/&gt; <br>&lt;whon&gt; - &lt;gap&gt; No, były te przeciągi różne takie, jak on chodził ze świecą i twierdził, że przeciągi są &lt;gap&gt; załamuje się, biurka nie można było inaczej ustawić, ja mówię, Janek, czyś ty na głowę upadł, a on &lt;gap&gt; za siebie &lt;gap&gt;&lt;/&gt;<br>&lt;whon&gt; - Tak, tak, to mu było za zimno.&lt;/&gt;<br>&lt;whon&gt; - Janek, ty śmierdzisz &lt;gap&gt; do kuchni mi &lt;gap&gt; a w kuchni, coś mi tu zalatuje, a co to, to mówię, zobacz, śmieci wyrzucone, wysprzątane, przecież dopiero nie