poprzedniej <br>nocy...<br><br>- Pomyślę nad tym - rzekł człowiek.<br><br>- Nie myśl! - zawołał Wanyangeri. - Rozkaż, <br>aby go natychmiast pochwycono.<br><br>Awaru usłyszał, jak podnoszą się z miejsca, gdzie <br>siedzieli. Ponad stosem drewna zobaczył ich przesuwające się <br>głowy. Odchodzili zwróceni do niego tyłem.<br><br>Awaru wytarł ramieniem twarz mokrą od potu. Podniósł <br>wzrok na niebo, płonęło żarem. Noc była jeszcze <br>daleko, a tylko pod osłoną ciemności mógł dostać <br>się w pobliże lasu i ruszyć w stronę wybrzeża.<br><br> Rozejrzał się za kryjówką, w której <br>można by bezpiecznie doczekać wieczoru. Wszędzie jednak <br>kręcili się ludzie, a niewysokie stosy drewna i kopczyki <br>węgli nie mogły dać osłony, gdyby rozpoczęto prawdziwe