załamana i doprawdy ciężko chora - tłumaczyła młodsza z sióstr.<br> Na usilne nalegania zgodziła się jednak zapytać, czy wyjątkowo...<br> - Niech pani powie, że ja jestem z Powstania. Że jestem wdową, straciłam męża. W akcji... - Wypowiadając ostatnie słowa, poczuła się tak, jakby niespodziewanie dopuściła się zdrady Konrada. Skarciła się w duchu za zbytnią delikatność. Kto jak kto, ale Konrad zrozumiałby ją i pochwalił.<br> Widać argumentacja pomogła, bo otworzono drzwi do pokoju chorej. Leżała w łóżku wysuniętym na pokój, aby w każdej chwili był do niej dostęp. Naprzeciw łóżka na ścianie wisiał duży, czarny krzyż. Z tyłu za plecami było okno, prawie całkiem zasłonięte