wierność psiego serca. Bobek miewał jeszcze chwile złudzenia, że broni swoich państwa przed wrogiem. Kiedy obszczekiwał zawzięcie jakąś postać podejrzaną, kiedy szedł śladami swej pani, w sercu jego odżywały rycerskie tradycje psiego pokolenia. I zdawało mu się, że gdyby stanął wobec sytuacji, z której nie ma wyjścia prócz śmierci lub zdrady, wybrałby śmierć. <br>Na razie na ołtarzu przyjaźni składał tylko drobne, ale niezliczone udręki. <br>Znaną jest rzeczą, że łatwiej jest zdobyć się na wielki jednorazowy wysiłek w imię swoich ideałów niżeli w trosce dnia powszedniego zwalczać malutkie przeciwności. <br>Toteż cierpliwość Bobka była na wyczerpaniu. <br>Dnia poprzedniego do cna już Bobisiowi zbrzydło