zrobiła wojnę okopów. Czytałem kiedyś, dawno, w maszynopisie pamiętnik pana Urlicha, który walczył pod Verdun, jako szeregowiec niemieckiej piechoty. Ci ludzie byli schwytani tak jak więźniowie Oświęcimia, ale nad ich męką i śmiercią zamknęły się wody zapomnienia. Obyczaje cywilizacji wykazują pewną trwałość i Niemcy w okupowanej zachodniej Europie najwyraźniej się żenowali, nie ujawniając swoich celów, natomiast w Polsce występowali zupełnie otwarcie.<br> Całkowicie ludzkie i zrozumiałe jest porażenie otwartą zbrodniczością i krzyk "to niemożliwe!", a okazywało się możliwe. Jednakże kto twierdzi, że Pan Bóg "odszedł w 1941 roku", występuje jako wychowanek cywilizacji łagodzącej. A co z historią ludzkości, z millenniami wzajemnego mordowania