dzieci ciągle jeszcze się z nim wstrzymywała. Pod koniec października czuła się już tak źle, że sądziła, iż nadchodzi jej kres. Fizycznie jednak nie odczuwała znacznego pogorszenia. Zebrała więc zdobyte w czasie "choroby" wiadomości i doświadczenia, przemyślała wszystko to gruntownie i postanowiła ponownie poddać się testom. Mąż oferował się, że znowu zabierze ją do Drabińskiej, ale ona uparła się tym razem pójść do innego laboratorium, przy szpitalu klinicznym.<br>&lt;q&gt;- Chciałam mieć dwie niezależne opinie&lt;/&gt; - utrzymuje teraz. &lt;q&gt;- Przecież zdarzają się błędy, a to była dla mnie zbyt poważna sprawa, żeby się nie upewnić. Żałuję tylko, że wpadłam na to tak późno, ale byłam