aby ją pokazać Kirze. Musiałem ugruntować jej zaufanie do mnie, gdyż wciąż jeszcze poddawała się moim zabiegom leczniczym.<br>Z arkuszem starannie napisanym na maszynie i podpisanym nazwiskiem znanego uczonego, udałem się na piętro do Kiry. Leżała na tapczanie i słuchała radia. Były to nagrania z konkursu szopenowskiego.<br>Nie znoszę muzyki, zwłaszcza melodycznej i harmonijnej, gdyż wpływa ona obezwładniająco na umysł. Dawno stwierdziłem na sobie jej paraliżujące działanie. Usiadłem więc obok Kiry i wyłączyłem radio.<br>- Dlaczego przeszkadzasz mi słuchać? - powiedziała z irytacją. - Pozbawiasz mnie wszelkich przyjemności. Jesteś nieznośny!<br>Przeprosiłem ją z właściwą mi łagodnością i dałem jej do przeczytania spreparowaną przeze mnie