miejsce

Słownik języka polskiego PWN*

miejsce
1. «przestrzeń, którą można czymś zająć lub zapełnić»
2. «określony fragment ciała»
3. «część jakiejś przestrzeni, na której ktoś przebywa, coś się znajduje lub odbywa; też: pomieszczenie służące określonym celom»
4. «wycinek przestrzeni przeznaczony dla jednej osoby»
5. «pozycja, ranga lub rola kogoś lub czegoś»
6. «fragment tekstu, wypowiedzi lub ciągu zdarzeń»
7. «stanowisko, posada»
medalowe miejsce «pozycja w zawodach, wyścigu itp., za którą przyznaje się medal»
miejsce artykulacji «miejsce największego zbliżenia narządów mowy przy wymawianiu danej głoski»
miejsce dziesiętne «w ułamku dziesiętnym: pozycja po przecinku, którą zajmuje dana cyfra»
miejsce geometryczne «zbiór wszystkich punktów przestrzeni geometrycznej mających określoną wspólną właściwość»
miejsce pracy, zatrudnienia «instytucja, firma itp., w której ktoś pracuje»
miejsce publiczne «teren lub pomieszczenie przeznaczone dla wszystkich ludzi, np. ulica, park, teatr»
miejsce siedzące, stojące, leżące «miejsce w środkach komunikacji przeznaczone do siedzenia, stania, leżenia»
miejsce zamieszkania «miejscowość, w której ktoś mieszka i zwykle jest zameldowany»
punktowane miejsce «pozycja w zawodach, wyścigu itp., za którą przyznaje się punkty»
zanęcone miejsce «miejsce, gdzie umieszczono przynętę»
miejscami «gdzieniegdzie»
jedność czasu, miejsca, akcji «trzy podstawowe zasady kompozycji dramatu klasycznego»
okolicznik miejsca «okolicznik określający miejsce czynności lub jej kierunek»
w miejscu «formuła umieszczana po nazwie adresata w pismach urzędowych przesyłanych w obrębie jednej miejscowości lub instytucji»
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego