rzut

Słownik języka polskiego PWN*

rzut
1. «wprawienie w ruch jakiegoś przedmiotu przez wyrzucenie go z pewną siłą»
2. «gwałtowny skok lub szybki, energiczny ruch ręki, nogi, głowy»
3. «szkic, plan, program czegoś»
4. «odwzorowanie figury na płaszczyźnie lub innej powierzchni»
5. «punkt przecięcia prostej rzutującej z płaszczyzną»
6. «narysowany w skali przekrój czegoś»
7. «część większej całości: porcja, rata lub etap»
8. «część ugrupowania bojowego wojsk przeznaczona do wykonania określonego zadania»
9. «u zwierząt: potomstwo pochodzące z jednego lęgu»
10. «zaostrzenie choroby»

• rzutowy
rzut karny «bezpośredni strzał do bramki przeciwnika z ustalonej odległości, wykonywany wówczas, gdy przeciwnik sfauluje atakującego zawodnika na polu karnym»
rzut prostokątny figury «taki rzut figury na płaszczyznę rzutów, w którym proste rzutujące są prostopadłe do rzutu»
rzut prostokątny punktu «punkt przecięcia się prostej przechodzącej przez dany punkt z prostopadłą do niej prostą lub płaszczyzną»
rzut rożny «w piłce nożnej, ręcznej i hokeju na trawie: rzut piłką z rogu boiska»
rzut stereograficzny «rzut bryły na płaszczyznę z zachowaniem wierności kątów, stosowany w kartografii i krystalografii»
rzut wolny «strzał do bramki przeciwnika jako kara za przekroczenie przepisów gry poza obrębem pola karnego»
rzut wolny bezpośredni «w piłce nożnej: rzut, w którym można zdobyć bramkę z jednego uderzenia piłki»
rzut wolny pośredni «w piłce nożnej: rzut, w którym przed zdobyciem bramki piłka musi być zagrana przez co najmniej dwóch zawodników»

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego