trący
Słownik języka polskiego PWN*
tarcie
1. «nieporozumienie, waśń, konflikt»
2. «zjawisko powstawania oporu hamującego ruch względem siebie dwóch ciał stałych stykających się wzdłuż pewnej powierzchni»
tarło
• tarłowy
1. «składanie ikry w okresie godowym przez samice ryb i zapładnianie jej mleczem samców»
2. «okres godowy u ryb»
• tarłowy
tarta «płaskie, kruche ciasto, na które kładzie się owoce i konfitury lub rybę, wędlinę itp.»
tarty «taki, który został starty, rozdrobniony»
trzecie «trzecie danie»
bułka tarta «starta lub zmielona wysuszona bułka, używana do panierowania»
siła tarcia «siła oporu hamującego ruch względem siebie dwu ciał stałych, stykających się na pewnej powierzchni»
tarcie wewnętrzne «tarcie między poruszającymi się względem siebie warstwami cieczy lub gazów»
trzeć I
1. «naciskając, przesuwać czymś po czymś»
2. «o dwóch rzeczach, z których jedna jest w ruchu: dotykać do siebie, utrudniając ruch»
3. «rozdrabniać na tarce lub mieszając, rozgniatać na jednolitą masę»
4. «wyrównywać lub wygładzać powierzchnię obrabianego przedmiotu przez pociąganie po niej odpowiednimi narzędziami»
trzeć II środ. «rozcinać piłą, rżnąć coś»
trzeć się
1. «pocierać sobą o coś»
2. «o dwóch rzeczach, z których jedna jest w ruchu: dotykać się»
3. «o rybach: odbywać tarło»
