aby-aby
Słownik języka polskiego PWN*
aby I
1. «spójnik wprowadzający zdanie podrzędne wskazujące na cel czynności, np. Wyciągnął rękę, aby zerwać kwiat.»
2. «spójnik łączący zdanie nadrzędne porównujące stopień, w jakim dana cecha komuś lub czemuś przysługuje, z zależnym od tej cechy rezultatem czynności, o którym mowa w zdaniu podrzędnym, np. Był zbyt dumny, aby przyjąć pomoc.»
3. «spójnik łączący ze zdaniem nadrzędnym takie zdanie podrzędne, które komunikuje o zdarzeniu nieoczekiwanym, np. Deszcz przestał siąpić, aby po chwili rozpadać się na dobre.»
4. «spójnik wprowadzający zdanie podrzędne, używany zwykle po czasownikach i rzeczownikach wyrażających wolę, sąd, propozycję lub konieczność, np. Chcę, abyś przyszedł.»
5. pot. «spójnik przyłączający do zdania dodatkowy składnik, wyrażający życzenie lub warunek, np. Napisz coś, aby na temat.»
aby II
1. «partykuła wyrażająca życzenie mówiącego, np. Aby wam się dobrze działo!»
2. pot. «partykuła wyrażająca wątpliwość mówiącego co do prawdziwości sądu zawartego w pytaniu, np. Aby nie za późno na wizytę?»
Zasady pisowni i interpunkcji
Porady językowe
Korpus Języka Polskiego PWN
Encyklopedia PWN
Synonimy
Zagraj z nami!
