bania

Wielki słownik ortograficzny PWN*

bania -ni, -nię; bań a. bani
Banie Bań; przym.: bański
Bali (wyspa) ndm: przym.: balijski

Słownik języka polskiego PWN*

bania I
1. «pękaty, kulisty przedmiot, najczęściej szklane naczynie»
2. pot. «duża bańka blaszana; też: zawartość takiej bańki»
3. pot. «dynia»
4. pot. «głowa»
5. środ. «ocena niedostateczna»
bania II «rosyjska łaźnia parowa»
bój
1. «starcie zbrojne walczących stron»
2. «zacięty spór, gwałtowne starcie»
3. «jedna z dwóch konkurencji w podnoszeniu ciężarów – rwanie albo podrzut»
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego