język
Wielki słownik ortograficzny PWN*
język -ka, -kiem; -ki, -ków (skrót: jęz.): język polski (przedmiot szkolny), ale: Język Polski (periodyk), Język Artystyczny ,
Historia języka pol•skiego (tytuł) Historii języka pol•skiego
Rada Języka Pol•skiego Radzie Języka Pol•skiego, Radę Języka Pol•skiego (skrót: RJP)
Słownik języka polskiego PWN*
język
• językowy • jęzor
1. «ruchliwy narząd położony na dnie jamy ustnej ssaków, płazów, gadów i ptaków, biorący udział w przyjmowaniu pokarmów, ponadto u ludzi jeden z najważniejszych organów mowy»
2. «system znaków dźwiękowych służących do porozumiewania się przez członków danego narodu, społeczeństwa»
3. «sposób porozumiewania się ludzi pewnego środowiska lub zawodu oraz zapisu i przekazywania informacji w jakiejś dziedzinie wiedzy»
4. «sposób formułowania wypowiedzi w mowie lub piśmie, charakterystyczny dla danego człowieka, autora, dzieła, epoki»
5. «utrwalony społecznie zespół znaków dotyczących jakichś działań człowieka lub wyrażających jego emocje oraz każdy układ elementów rzeczywistości, któremu człowiek nadał jakąś treść»
6. «przedmiot, część jakiegoś urządzenia, fragment terenu itp. o wąskim, wydłużonym kształcie»
7. daw. «jeniec schwytany dla powzięcia wiadomości o nieprzyjacielu»
• językowy • jęzor
język bengalski, język bengali «urzędowy język w Bangladeszu»
język afgański «jeden z języków urzędowych w Afganistanie»
Zasady pisowni i interpunkcji
Porady językowe
Ciekawostki
Młodzieżowe Słowo Roku
Korpus Języka Polskiego PWN
Encyklopedia PWN
Synonimy
Zagraj z nami!
