obręb

Wielki słownik ortograficzny PWN*

ob•ręb -bu, -bie; -bów
ob•rębić -ębię, -ębią; -ęb, -ęb•cie

Słownik języka polskiego PWN*

obręb
1. «obszar ograniczony czymś»
2. «zamknięta całość o ustalonych granicach»
3. «zakres czyichś wpływów, działań, możliwości»
4. «brzeg tkaniny zagięty i przyszyty, zabezpieczający materiał przed strzępieniem»
obrębićobrębiać «zagiąć i przyszyć brzeg tkaniny lub obszyć go nićmi, zabezpieczając materiał przed strzępieniem»
obrębienie «pas zagiętej i przyszytej tkaniny zabezpieczajacy materiał przed strzępieniem»

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego