przyzwyczaić
Wielki słownik ortograficzny PWN*
przy•zwyczaić -aję, -aisz, -ają; -aj•cie
przy•zwyczajenie; -jeń
Słownik języka polskiego PWN*
przyzwyczaić — przyzwyczajać
1. «sprawić, że ktoś zaczął traktować coś lub kogoś nieznanego jako coś normalnego lub kogoś znanego mu»
2. «sprawić, że ktoś stale potrzebuje czegoś lub czyjejś obecności»
3. «sprawić, że ktoś nabrał nawyku lub przystosował się do czegoś»
przyzwyczaić się — przyzwyczajać się
1. «zacząć traktować coś lub kogoś nieznanego jako coś normalnego lub kogoś znanego»
2. «zacząć stale potrzebować czegoś lub czyjejś obecności»
3. «nabrać nawyku lub przystosować się do czegoś»
przyzwyczajenie «nawyk, zwyczaj»