siedzenie
Wielki słownik ortograficzny PWN*
Słownik języka polskiego PWN*
siedzenie
1. «to, na czym się siedzi; też: miejsce siedzące»
2. «część ciała, na której się siedzi»
3. «część ubrania okrywająca pośladki»
siedzący
1. «taki, podczas którego się siedzi lub wymagający siedzenia»
2. «przeznaczony do siedzenia»
siedzieć
1. «o ludziach: znajdować się w pozycji, w której ciało spoczywa całym ciężarem na pośladkach, a nogi są zwykle zgięte w kolanach; o zwierzętach: spoczywać całym ciężarem na zadzie i na łapach»
2. «o ptakach i owadach: pozostawać w nieruchomej pozycji na jednym miejscu»
3. «przebywać gdzieś przez jakiś czas»
4. «mieszkać gdzieś stale»
5. «o przedmiotach, roślinach, częściach urządzeń: być gdzieś umieszczonym, przymocowanym do czegoś»
6. pot. «zajmować się czymś lub pracować bardzo intensywnie nad czymś»
7. pot. «pracować gdzieś lub zajmować jakieś stanowisko»
8. pot. «odbywać karę więzienia»
Zasady pisowni i interpunkcji
Porady językowe
Korpus Języka Polskiego PWN
Znaleziono w książkach Grupy PWN
Trwa wyszukiwanie... 
Synonimy
Zagraj z nami!
