zmartwieć

Wielki słownik ortograficzny PWN*

zmar•twieć -twieję, -twieją; -twiał, -twieli
zmar•twiały; -twiali
zmar•twienie; -wień

Słownik języka polskiego PWN*

zmartwieć
1. «chwilowo stracić czucie w jakiejś części ciała»
2. «o roślinach: stać się martwym»
3. «chwilowo znieruchomieć z powodu silnych emocji»
zmartwiały
1. «pozbawiony czucia»
2. «o komórkach, tkankach lub żywych organizmach: obumarły»
3. «taki, który przez chwilę nie może się poruszyć z powodu silnych emocji»
4. «będący wyrazem silnych, negatywnych emocji»
zmartwienie
1. «to, co kogoś martwi»
2. «stan tego, kto się martwi»

Znaleziono w książkach Grupy PWN

Trwa wyszukiwanie...  
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego