Słownik języka polskiego PWN

Na czasie

Burza mózgów
Czyli: burzliwa, nieskrępowana dyskusja, która ma wyłonić najlepsze pomysły. Wiara, że najlepsze pomysły mogą wziąć się raczej z chaosu niż z porządnego, zaplanowanego przedstawienia racji, sama wydaje się produktem myślenia bezładnego.

Przy tym nieco paradoksalne jest to, że ten chaos ma być jednak na pewien sposób kiełzany przez organizatorów: burze mózgów są przecież właśnie celowo urządzane.
Jerzy Bralczyk

Więcej
Łatwo pomylić

PROŚBA
Wśród niewielu smacznych odczasownikowych rzeczowników z –ba na końcu mamy trochę formą i znaczeniem połączonych par: archaiczne siejba i kośba, przysłowiowe służba i drużba, wreszcie perswazyjne prośba i groźba.

Te są szczególnie podobne, aż chciałoby się zwiększyć podobieństwo ortograficznie. Ale nic z tego: groźba od grozić, a prośba od prosić. Wymowa udźwięcznia [ś] do [ź], za to w formie próśb najczęściej dźwięczność [b] zanika. W gróźb też.
Jerzy Bralczyk

Jerzy Bralczyk

Więcej
To ciekawe

CIEPŁO
„Ciepło, ciepło...” – mówimy, aby naprowadzić kogoś na ślad rzeczy, której on szuka na naszych oczach. W tej zabawie ciepło znaczy ‛blisko’, a zimno znaczy ‛daleko’ i nie są to odpowiedniości przypadkowe, lecz uzasadnione np. ludzką percepcją tzw. ciepłych i zimnych barw.

Projektanci wnętrz dobrze wiedzą, że pomieszczenia o barwach zielonych i błękitnych wydają się większe niż takie same pomieszczenia utrzymane w żółciach lub pomarańczach. Ciepło jest także pożądane – jak ogień dla naszych odległych przodków, a gesty i uśmiechy ludzi sympatycznych, z którymi chcemy być blisko, określa się jako ciepłe. „Ciepło, ciepło...” – te słowa nie bez powodu utwierdzają nas, że idziemy w dobrym kierunku.
Mirosław Bańko

Więcej

Słowo dnia: burza

Czy wiesz, że?

Mówimy „Tonący brzytwy się chwyta”, mając na myśli to, że osoba znajdująca się w trudnej sytuacji przyjmuje każdą pomoc i chwyta się wszelkich sposobów, aby się ratować.

Więcej przysłów