Godne uwagi jest – choć niekoniecznie godne pochwały – że w odniesieniu do konkretnej osoby słowo człowiek oznacza dorosłego mężczyznę, por. przykład z jednego z polskich słowników: „Przy stoliku w głębi siedział stary człowiek”.

Konkretnej dorosłej kobiety nie nazwie się w taki sposób, choć oczywiście można do niej odnieść słowo człowiek w znaczeniu ogólnym, np. „Była człowiekiem wielkiej odwagi”. Ta asymetria nie jest widoczna w niniejszym słowniku, w znaczeniu opatrzonym cyfrą 3 czytamy po prostu: „osoba dorosła, dojrzała”. Różnica, której nie widać, dotyczy bowiem nie tyle znaczenia, ile odniesienia.