E!

E!
E! – jedno z niewielu rodzimych słów na literę E, pozostałe zresztą to też wykrzykniki:
ech!, ej!, et! Choć nieliczne, pozwalają wiele powiedzieć. Krótkie e! ze zwarciem krtaniowym może wyrażać niedowierzanie, długim eee można przywołać kogoś (niezbyt uprzejmie), szerokie e wymawiane z wysuniętym językiem doskonale naśladuje odruch wymiotny, więc nadaje się do grymaszenia, a krótkim, głośnym ej! można komuś pogrozić. Eee, podobnie jak yyy, występuje ponadto jako tzw. pauza wypełniona: „Nie wiem yyy... jak to powiedzieć eee... ale spróbuję”. Wyrazy te podlegają nawet procesom słowotwórczym, por. ejże z emfatycznym przyrostkiem -że. Nic dziwnego, że za pomocą wykrzykników można toczyć całe rozmowy: „Ałła! – krzyknął zdumiony Tatar. – Ejże, nie rozdrażniaj mnie! – odrzekł Kmicic” (H. Sienkiewicz, Potop).
Mirosław Bańko
 
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego