Jarzyna bierze swą nazwę od przymiotnika jary ‛wiosenny’, dlatego etymologicznie znaczy ‛roślina wiosenna’. Jeżyna zaś nazwę bierze od jeża, którego przypomina kolcami, Nic wspólnego nie ma z nimi imię Jerzy, które tylko dla żartów bywa zestawiane z czasownikiem jeżyć się (np. Jerzy się jeży).

Natomiast synonimiczne z jarzyną warzywo to etymologicznie ‛potrawa gotowana (czyli warzona)’. Wszystkie te wyrazy są stare, stosunkowo nowym zaś, bo dopiero XIX-wiecznym nabytkiem stał się w polszczyźnie jarosz, czyli amator potraw jarskich, przyrządzanych z jarzyn. Dziś wolimy mówić o nim wegetarianin, co powinno nasuwać korzystne skojarzenia (por. łacińskie vegetus ‛aktywny, żywy’), ale czasem przywodzi na myśl wegetację w jej negatywnym, przenośnym znaczeniu.