Dziadzia
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... Był bardzo wzburzony. Pożegnał się tylko z Olafową i odszedł. Dziadzia wycedził z fajeczką w ustach:
- Atak neurastenii.
- Gdzie tam neurastenii... - ... takich wyprysków intelektu.
- Dziękuję ci, wolałbym już zostać lokatorem "Cyrku".
Dziadzia uroczyście zakomunikował, że mimo przykrego doświadczenia Bove, on sam stanie... - ... na geniuszów, jakim teraz być chcecie.
Występ Klimka zepsuł humory. Dziadzia wstał i począł się żegnać. Lucjan i Zygmunt też wychodzą... - ... Paczyński. Teraz wszyscy krzyczą, nawołują, by drudzy szybciej oglądali zdjęcia. Dziadzia jest zarzucony pytaniami - musi objaśniać. Gdzie? Co? Jak? Kiedy? Znikła...
- ... słowa kiwnął palcem na Polka. Chłopiec wszedł posłusznie na ganek. Dziadzia uniósł dłoń z dyscypliną i począł mu wymierzać karę sprawiedliwą...
- ... i już był obok.
- Co się z nim stało? - zajęczał Dziadzia.
- Stało się to, co się miało stać. Umarł, ot, i... - ... wąską ścieżkę, która miedzą prowadziła stromo ku domowi starego Burby. Dziadzia zasapał się, widać ścierpło mu ramię, gdyż przełożył Polka na...
- ... w dwóch pokojach, bo alkowę trudno liczyć za coś oddzielnego.
Dziadzia zadał szyku. Wstał rano spod boku Zygmunta, nałożywszy na siebie... - ... jeden! Głupi gówniarzu, będziesz mi tu gości obrażał. A ty, Dziadzia, skąd wziąłeś tego bydlaka?
- ...Pomyłka... fatalna omyłka... Zdemaskowany. Och! Wmówił... - ... wolno i dobitnie:
- Bydlę.
Wstał i wrócił do swego stolika. Dziadzia, różowy i wesół, wymachiwał rękoma.
- Lucjanie, jesteś blady, co u... - ... człowiek tyle cierpi i nie wiadomo za co.
Trzaśnięto drzwiami. Dziadzia jak furia wbiegł do alkowy i z pasją zabrał się... - ... się nie liczy Hubert też Huberta i mnie Tata mój, dziadzia mój, a mama cipa Jak ta Danka była, mówi: Ile...
- ... mogę wstawać, jestem chory, dwa dni temu miałem krwotok płucny.
Dziadzia i Zygmunt zaświadczyli, że tak jest istotnie. Wobec tego agent... - ... nikczemnie. Ona zdolna jest do wszelkiej podłości. Ach, Dziadzia, śpiewajmy!
Dziadzia o nic nie pytał. Przymrużył oczy i śpiewał:
Pioruny niebo... - ... się na łóżku. Właśnie Stukonisowa szukała czegoś w szafie, kiedy Dziadzia odezwał się do niej przymilnie:
- Ja pani jestem coś winien... - ... mu lekko. Ileż to lat nie płakał? Z pięć chyba.
Dziadzia jakby odgadywał jego myśli.
- Nie płakałeś dawno, co? Lepiej ci... - ... Mogile Nieznanego Żołnierza.
- Pójdziemy chyba do "Herbsta", na Moniuszki -powiedział Dziadzia.
- Dobrze, ale możemy po drodze wstąpić do "Małej". Dawno już... - ... mieszkaniu! - krzyknął Zygmunt. - Tutaj jest pan Krabczyński, ten z bródką. Dziadzia, bogaty wujaszek z Ameryki przyjechał.
Dziadzia z pędzlem od golenia... - ... z nią przyszła Już od bramy, jak idzie, to krzyczy: dziadzia! Och, jest niemożliwa, kurczę Coś sobie tak ubzdurała mnie, że...
- ... Wstawaj!
Lucjan wstał, a w ślad za nim poszedł i Dziadzia. W pokoju krzątanina. Student wykłóca się z Miećkiem o pierwszeństwo...
