chwiać się
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... się jeszcze poruszać, aby -
dopóki żyje - nie być bezwolnym.
Wokół chwiały się ściany, cała nasza nawa zielona, pełna
niejasnych twarzy, ale ja... - ... miasto zbiegło się do świątyni, gdzie wysoko pod gwiaździstymi sklepieniami chwiały się chorągwie zdobyte przez gdańszczan na Krzyżakach podczas długich lat wojny...
- ... życiem, żadnym poruszeniem. Choć czubki przeglądających się w wodzie świerków chwiały się lekko na wietrze, gładkości tafli nie zakłócała najmniejsza nawet falka...
- ... wyprostowanym do
tyłu. Niewiele kroków przed nimi, za otwartą polanką,
chwiały się czubki krzaków i trzaskały gałązki.
Cofnął się i ukrył, przywoławszy...
- ... Wstrząsy odczuwane były także w Tokio, gdzie przez dłuższy czas chwiały się wieżowce. Na szczęście obyło się tu bez ofiar i zniszczeń...
- ... kierunku, w którym trzaskały, a potem jeszcze przez jakiś czas chwiały się gałęzie po ojca odejściu.
Zostawaliśmy sami. Nigdy nie wiedzieliśmy, kiedy... - ... Seledynowe światło mżyło wskroś brzozowe pręty altanki, a ciemne świerki chwiały się wkoło z pobłażliwym, przyjaznym szelestem... W wyobraźni panienki igrały rozkoszne...
- ... z rowu odór bagienny. W matowym zwierciadle, między kożuchami porostów, chwiały się odbite światełka, woda była pełna ruchu i życia, owady ślizgając...
- ... rusztowaniem srebrnych i porcelanowych rurek. Na przystawionych do fotela stojakach chwiały się szklane pojemniki z bezbarwnymi płynami.
- Pomyślałem więc - Vilgefortz wepchnął jej... - ... śnieg i zaraz tajał w lepkim błocie ulicy. Zapalone latarnie chwiały się na drewnianych słupach, smużąc oszczędnym, czerwonawym brzaskiem. Na próżno walczyłyby...
- ... formę wykonywania takich samych powtarzających się ruchów, jak: utykanie nogą, chwianie się na boki, chodzenie w kółko i odrzucanie głowy w różne...
- ... tresurą i złymi warunkami odbija swoje piętno w psychice zwierząt. Chwianie się na boki, podnoszenie na przemian przedniej i tylniej łapy, branie...
- ... grób!'' -
Pogrzebane w mgłach - losy!
Trzeba zmyśleć raz jeszcze niebiosy...
Chwiej się, cieniu, i zwiastuj
Śmierć - dziewczynie wśród pieszczot i głusz.
Wieczór... - ... szuranie. To szarpanie, westchnienia. Lepiej już patrzeć. To tylko fortepian. Chwieją się otwarte drzwi. Długo go znoszą, choć to zaledwie pierwsze piętro...
- ... pola. Lecz nie mogli przeważyć losów bitwy. Gdy zobaczyli, jak chwieją się i łamią doborowe powstańcze seciny, jak Szerszenie zdobywają wzgórze, jak...
- ... całym ciele. Czeremcha pochyla się nad chłopcem. Ciepłe kity kwiatów chwieją się miarowo, rozsnuwając wilgotną, ckliwą woń. Polek boi się torsji, chce...
- ... telewizora rozjaśnia słońce, morze w gamach turkusu omywa złoty piasek, chwieją się czuby zielonych palm, plażą biegnie pakowaniec z rozdętymi mięśniami, szczerzy...
- ... surowe słowa prawa i nie wie, do kogo je stosować? Chwieją się szale
wag tak starannie dotychczas wyrównanych. A Pan milczy.
I... - ... ulgi. Pojawiają się ogromne gałęzie czeremchy, całe obsypane białym kwiatem. Chwieją się zamaszyście w lewo, w prawo w przeciągłym poszumie wiatru.
Polek... - ... przez okno - a wtedy na ścianie, już nie tak znajomej, chwieją się czuby potarganych czarownic. Jeśli prędko zacisnę powieki, to zamiast cieni...
