gardzenie
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... swoje szkice,
Przekreślał pierwsze strofy sonetów czy ód,
Zmieniał efekty, gardził własną wyobraźnią -
Stwarzał, by niszczyć, złota nie szczędząc ni barw... - ... do spuścizny greckiego antyku, z drugiej zaś do Nietzschego, który gardził przecież helleńską tradycją. Z jednej strony Alain de Benoist przedkłada...
- ... podówczas biegał za dziewkami, a od czasu do czasu nie gardził również półkwarciem albo i kwartą gorzałki. Miał co się zowie...
- ... gwiazda używała na przemian środków nasennych i pobudzających oraz nie gardziła narkotykami i alkoholem, co jeszcze nikomu nie wyszło na dobre...
- ... schorzeń na umyśle, bo była łasa na forsę, choć nie gardziła też innymi wziątkami. Miałem w rodzinie masarza. Dzięki niemu pani...
- ... i ubóstwiają dzieci swych chlebodawców, a Wiktoryna stale i niezmiennie gardziła domem, a jej, swojej wychowanki, zdawała się prawie nie cierpieć...
- ... przejściowym - młodość dla nowoczesnej stanowiła jedyny właściwy okres życia człowieczego - gardziła ona dojrzałością, a raczej niedojrzałość była dla niej dojrzałością - nie...
- ... byli jej pomóc...
- Bo ta ona dała sobie co powiedzieć? !
- Gardziła pomocą. Nikomu nie pozwalała się wtrącać!
- Wszystko chciała robić sama... - ... do tej silnej, zdecydowanej i zwycięskiej - do George Sand - którą gardziła, a którą usiłowała być albo była chwilami - kiedy paliła papierosy...
- ... widział w telewizorze u Eddiego, chodź większość z nich nie gardziła nawet podstawową wersją cruisera. Długie siedzisko, zwane "banana seat", opony...
- ... nie wolno tam wchodzić.
- Ech! - Henrysia była bardzo przedsiębiorcza i gardziła niebezpieczeństwem, od ojca nauczyła się przy tym zaufania do ludzi... - ... muzyką... Jak nigdy w niczym nie chciała nikomu ustąpić, jak gardziła ludźmi, obywała się bez Boga, szydziła z Ojczyzny. Jak nieludzko...
- ... krótko, gdyż nie miały ze sobą o czym rozmawiać. Marta gardziła jej scenicznym życiem, z kolei Inge nudziła bezbarwna egzystencja Marty...
- ... sobie chodzić na randki w ciemno, którymi do tej pory gardziłaś.
b Rozpowiadasz wszem i wobec, że oto właśnie teraz szukasz... - ... szukając zwady. - Nawet nie raczyłaś pójść na pogrzeb mojej matki. Gardziłaś nią, bo cię nie rozpieszczała, co? Ze mną też się...
- ... w której nie może mnie braknąć. Inaczej musiałbym się oskarżać, gardziłbym sobą.
Przyglądała mu się niebieskimi oczami, jakby ten upór i... - ... wspomnieniach nie najlepiej mi się zapisał. Co tu ukrywać? Dotąd gardziłem głęboko ojcem i jego drobnomieszczaństwem. Z drżeniem w krzyżu wszedłem...
- ... sobie skrytkę i jak zawsze miał rację. Jak ja wtedy gardziłem złotem! Gdybym go miał kilo, też bym je zaniósł do...
- ... ale pan Piszczyk! To drobnomieszczaństwo, którym tak przez całe życie gardziłeś, rzuca ci ten worek złota, żebyś lepiej dożył swoich ostatnich...
- ... którego końce spływały wzdłuż pleców aż do krawędzi płaszcza. Nie gardziły, jak widać, kokieterią i ozdobami. Włosy czerniły sobie antymonem, powiekom...
