Parametry wyszukiwania

W kontekście wyrażenia
Długość cytatu
kurzem
Znaleziono 300 wyników.

Korpus Języka Polskiego PWN

Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
  • ... Janusz dźwignął się powoli. Przyklęknął na kolanie i umazaną w kurzu dłonią przecierać począł powieki. Dłuższą chwilę tak klęczał, jakby namyślał...
  • ... musiała
    choć ze dwa razy usiąść na środku ulicy w
    kurzu
    czy błocie - gdzie popadło, a podnoszona przemocą
    przez Adelę, zaczynała...
  • ... podniósł na nas, i
    tylko ten pies przeciągnął się w
    kurzu i zawarczał.
    - Cicho, Pyrć - powiedziały jakby same słowa starca. - Zostaw...
  • ... rurach, wreszcie stwierdziłem, że w gabinecie jest stanowczo za dużo kurzu. Powietrze rozdzieliło się na poszczególne składniki: unoszący się pył, aromat...
  • ... redakcje zrywają się
    do czynu. Kierownicy Działu Kulturalnego otrzepują z
    kurzu alfabetyczne
    spisy literatów, po czym w setkach spokojnych mieszkań rozlegają...
  • ... na kamieniach. Poniewierające się na ziemi włosy, włosy wytarzane w kurzu legowisk, w pyle ruin, pełne pierza i skawalone potem; roje...
  • ... wchodzi się wprost na zawilgocone podwórka, do zagrzybionych suteren, pełnych kurzu poddaszy, ciemnych mieszkań. Na klatkach schodowych panuje odwieczny smród, który...
  • ... schludnie układają się do snu w ich mieszkanku bez odrobiny kurzu, gdzie wszystkie książki stoją na baczność, a wykrochmalona poszwa ma...
  • ... na miejsce, gdzie Messerschmitt zarył się w ziemię. Ogromny obłok kurzu i dymu. Wśród rozrzuconych szczątków wybuchały nowe płomyki. Jedno skrzydło...
  • ... lecz natychmiast się zerwał i odruchowo otrzepywać począł spodnie z kurzu. Z rozciętej wargi ściekała mu krew. Szretter podciągnął powyżej łokci...
  • ... Słobodce. Rankiem nadjeżdża wywijając batem i wzbijając za sobą tumany kurzu. Pozwala mi siedzieć obok siebie na koźle i trzymać lejce...
  • ... chatki, odgrodzone od świata wysokimi murami, latem duszą się w kurzu, a jesienią i wiosną, gdy rzadko tu widywane deszcze skropią...
  • ... siana?
    Wiatr rozgarniał mu skrzydeł świeżący się puch,
    A od
    kurzu miał ciemne, jak murzyn, kolana...

    Włos jego - hartowana w niekochaniu...
  • ... powiodło. Witał nas w bramie, gdy zrzucając z siebie chmury kurzu, wracaliśmy z wypraw do miasta i na dzielące je linie...
  • ... pod sufitem porządkował coś w starych gratach, pełnych rdzy i kurzu.
    Niekiedy ustawiał sobie dwa krzesła naprzeciw siebie i wspierając się...
  • ... o zabudowie ciągłej lub skupionej poza miastami i osiedlami, błota, kurzu, śniegu lub lodu, podlega karze grzywny do 1.000 złotych...
  • ... klepisku. Nagle powiało okropnym wichrem, zaszalała kurzawa poderwanej słomy i kurzu, pył wdarł się do oczu, oślepił. Ogień na ścianie przygasł...
  • ... że mały, to mógłby się
    zapodziać między ich nogami, w
    kurzu.
    Szły ciasno jedna za drugą, kołysząc się ciężko na boki...
  • ... pójdę.
    Wychodząc z budynku ambasady zanurzył się w gęsty roztwór
    kurzu i słońca, od razu cała skóra pokryła się potem. Mrużył...
  • ... zajrzeć w każdy kąt i sprawdzić, czy nie ma tam kurzu, robaków albo... kosmitów. Któż zrobi to lepiej, niż agentka Scully...
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego