nie śmie
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... sodomię, pozbawianie dziewictwa, zgwałcenie krewniaczki i wielu innych, których wymienić nie śmiałby duchowny już trzysta lat później. Trzeba też pamiętać, że do...
- ... pojęcia o naukach przyrodniczych, ale wiadomo było także, choć nikt nie śmiałby powiedzieć tego otwarcie, że za ten swój słuch właśnie posiada...
- ... drzewo, ale coś niewzruszonego w moim dotychczasowym, niedługim
jeszcze życiu. Nie śmiałbym jednakże odwodzić go od zamiaru, chciałem
tylko odwagi sobie dodać... - ... że nigdy bym pana... - Völlinger nie mógł wydusić słowa "oszukać". - Nie śmiałbym...
- Niech pan przestanie - przerwał mu Mock. - I opowie mi o...
- ... pytanie dotyczące limitów finansowych. Oczywiście chodziło mi o samą szklarnię, nie śmiałbym pytać o całe przedsięwzięcie. Ale czy to przez niedosłyszenie, czy...
- ... wątpliwościami podzielić się z Kasią; ale ona ciągle płakała i nie śmiałem drażnić jej pytaniami.
- To była bardzo sympatyczna psina - odezwał się... - ... ze stanowiska i że jest takim samym bezrobotnym jak ja. Nie śmiałem go o to zapytać.
- Ale niech pan nie wierzy pozorom... - ... było co próbować. Usiadłem na pryczy, przeżuwałem suchy chleb i nie śmiałem nawet sięgnąć po gorący płyn, bo musiałbym do nich podejść...
- ... puścił, że już mało co go
czułem w swoich dłoniach. Nie śmiałem zniżyć spojrzenia, by się
przekonać, czy te ręce jego jeszcze... - ... A jeśli był jednak ten d ół wydarzenia, o którym nie śmiałem pomyśleć? "Synu, dziś zacznie się, ale Opatrzność Boża..." Dotychczas wsłuchiwałem...
- ... pan, o czym mówiliśmy? - Coś jakbym trochę słyszał, panie dyrektorze.
Nie śmiałem, ale było słychać aż na Rynku.
Pan dyrektor ma głos... - ... się na łożu, leżał zamknięty w sobie, jak
skrzywdzony chłopiec.
Nie śmiałem pytać, czy to bardzo bolało.
We mnie samym odma mózgu... - ... powtórzył to słowo, jakby chciał je ponownie na jaw
wydobyć.
Nie śmiałem pytać go o nic.
Więc ze mną milczącym dreptał dalej... - ... koniec przypomniał, to któż to był, u diaska?
Mimo ciekawości nie śmiałem się obejrzeć, aby go nie spłoszyć
przedwcześnie.
Natomiast postanowiłem go... - ... przy stole wzbudzały we mnie wewnętrzny protest jak dawniej, ale nie śmiałem się z nim spierać: życie było po jego stronie.
Pewne... - ... się stąd zabierał, bo zostaję przeniesiony gdzie indziej, jest ukaz.
Nie śmiałem pytać - dokąd?, lecz chciałem zabrać ze sobą jedyną rzecz, jaka... - ... Jaśka opartą o kolana wdówki, zawróciłem do domu.
Poza tym nie śmiałem iść do ojców Jaśka, gdyż nigdy u nich nie byłem... - ... nauczył polski poeta.
Lecz czując przy sobie wychudły grzbiet starca, nie śmiałem mu tego powtórzyć - nad tą ziemią, której oddał wszystko, co... - ... poza kratą półmrok nie był tak gęsty jak w
kościele. Nie śmiałem mu jednak powiedzieć znowu nie i tylko podniosłem
na niego...
