odruchowo
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... wodą kolońską - i zrobiło się zupełnie ciemno, ponieważ Aurelia zamknęła odruchowo oczy, w czasie gdy Gburek składał na jej ustach nonszalancki...
- ... sałatę! - krzyknął za chłopcem.
Nie chciało mu się pić, ale odruchowo sięgnął po szklankę, podstawił ją pod kran i puścił wodę... - ... cofnął dłoń i zaledwie ujrzał w niej chrząszcza,
wrzasnął przeraźliwie, odruchowo wstrząsając ręką. Potężny chrząszcz
uderzył w twarz inspektora, który podskoczył... - ... da baba popalić i nagle widzi korytarz długi i ciemny, odruchowo Staszek szuka włącznika światła ale nie może tylko niczego namacać...
- ... obniżony poziom serotoniny. Wiele z nas, gdy czuje się źle, odruchowo sięga po produkty bogate w węglowodany, gdyż powodują one zwiększenie...
- ... tak wczesnej porze), a że stała bardzo blisko szkopskiego rezerwatu, odruchowo cofnęła się ku mnie i w strachu przed germańską furią...
- ... się, myślałby nadal, że śni. Ale Tamten podniósł ramię, Widmar odruchowo zdjął kapelusz, chirurg zniknął razem z dorożką i tylko przez...
- ... stamtąd plaskanie pranej bielizny... jedenaście, dwanaście, trzynaście... Spostrzegł, że przyśpiesza odruchowo liczenie. Zwolnił natychmiast. Na schodach czerniał węglowy miał. Skrajem szeroko...
- ... w kiść ręki, zawinęła mieczem w fincie na twarz, gdy odruchowo zasłonił głowę lewą ręką, zwinnie odwróciła miecz w dłoni i...
- ... Wyraźnie ktoś z tej grupy mówi po polsku. Zatrzymuję się odruchowo i zanim cokolwiek zdążyłem postanowić, już się witam z paniami...
- ... podniosła się i objęła chirurga za szyję. Uczyniła to jednak odruchowo, jak gdyby z obowiązku.
- Mój mały! - posłyszał chirurg szept i... - ... ma oznaczać
ta kanonada. Powoli ogarniał go coraz większy niepokój. Odruchowo
spojrzał w kierunku posłania Tomka. Było puste. Nie ujrzał również... - ... Był na linii Messerschmitta, mniej niż sto metrów od niego. Odruchowo wziął go na cel, nacisnął spust. Trafił. Messerschmitt poderwał się...
- ... to widzę...
Od czoła Armii doszły ich dwa strzały. Oboje odruchowo obrócili głowy.
- Zaczyna się - stwierdził. - Zaraz tu wróci diabeł, kusić... - ... krwi nadal nie mógł dostrzec, jakby jej nie było.
Więc odruchowo sięgnął do własnej szyi i zerwał cienki, szczerze mówiąc dość... - ... nagle zobaczył czyjś cień, stojący w bramie, i nachmurzył się odruchowo: "Dlaczego ja go wciąż spotykam?" Tak samo pomyślał Widmar, stojący...
- ... ludem. Wkrótce jednak wtrąca się w bieg zdarzeń - choć jakby odruchowo, spontanicznie, niezbyt zrozumiale.
Daje na przykład po gębie Walkowi, nie... - ... ciekawości - powiedziała nieoczekiwanie miłym i melodyjnym głosem czarodziejka z Nilfgaardu, odruchowo poprawiając kapelusz. Dłoń miała szczupłą, poznaczoną żółtymi plamami, paznokcie połamane...
- ... zatem. Trzymaj się. - I ty.
Uścisnęli sobie dłonie trochę niezręcznie, odruchowo unikając spojrzenia w oczy. Kalicki stał jeszcze chwilę, jakby chciał... - ... łazienki wytrwale
i obojętnie obnażał swoje liszajowate plamy. Adam znów
odruchowo zamknął drzwi. Stuknęło w głębi,
potem jeszcze raz.
- Jest tam...
