osuwać się
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... rozmawiał ze sobą i śpiewał pieśni, których nikt nie słyszał. Osuwał się na łóżko i wracający o zmierzchu mężczyźni natykali się na...
- ... tle niewystępującej u Matejki różowej kotary, a wielki mistrz zakonny osuwał się pod nogi purpurowego konia. W ceglanej jamie było potwornie duszno...
- ... oczy. Modlił się w słońcu aż do omdlenia; cichł i osuwał się na ziemię, a przytomniejąc znów powstawał i ulicą płynęło zawodzenie...
- ... Las był liściasty, piął się w górę i natychmiast niespodziewanie osuwał się w dół. Z trudem wyszłam na jeden ze spadzistych pagórków...
- ... niewłaściwej porze i niezdolną do wydania głosu; uszkodzony chory ptak osuwał się ku podłodze w gasnących podfruwach, skrzydła ramion kuliły się. Zapaliłem...
- ... traw wraz z ziemią zostawały jej w rękach, a ona osuwała się coraz niżej, zbliżając niebezpiecznie do miejsca, w którym zbiegały się...
- ... szyi.
Zanurzył usta w pachnące włosy, zwisła mu w ramionach. Osuwała się po nim, uklękła. Szeptała tkliwie:
- Mój najdroższy, jedyny, mój mężu... - ... pomknął po wąziutkiej grobli. Serce kilkakrotnie zamierało mu, gdy grobla osuwała się pod kopytami. Ale udało się.
Pościg też wpadł na groblę... - ... się wszystkie korytarze, znów rozpaczliwie chwytała kępy traw i znów osuwała się, czując coraz większy chłód, spojrzała w dół i zobaczyła czarną...
- ... Nie wolno ci się męczyć - szeptałam - puść mnie natychmiast - i osuwałam się na ziemię w ten sposób, żeby go czuć całym ciałem...
- ... doświadczenie w długich zjazdach.
A oto wspomnienie J. Uznańskiego:
Powoli osuwałem się w dół, w ciemność rozświetloną czołówką, nad okapem zobaczyłem zaklinowaną... - ... pragnę cię i głupio mi. Właśnie po spłynięciu z góry osuwałem się w depresję i już chciałem przerwać, odjąć ręce i tylko...
- ... dochodziły zza jakiejś mgły, jakby z innego kraju. Opadałem bezwładnie, osuwałem się zwiotczały pod stół, między miękkie łydki Gawryłowicza, słysząc jeszcze zatroskane...
- ... rano wynurzało się z morza za półwyspem i co wieczór osuwało się - wyczerpane do cna upływem światła - za morenowe wzgórza, za Karlsberg...
- ... mi pomagać, książki jednak przeszkadzały naszym dłoniom szukającym się wzajemnie, osuwały się z naszych kolan, żeby poprzez długie godziny leżeć w zapomnieniu...
- ... sięgała po pas. Kamienie na dnie były oślizłe i nogi osuwały się. Strop obniżał się, szli zgarbieni, coraz bardziej pochylając głowy. Poziom...
- ... Wysoki las przykryty był białymi czapami, które co jakiś czas osuwały się bezszelestnie, odsłaniając głęboką zieleń świerkowych gałęzi. Mniejszych drzew i krzewów...
- ... kryształki padały i na niego, trafiały go lekko w głowę, osuwały się po kombinezonie, gromadziły w jego fałdach, czarny deszcz wciąż padał...
- ... zwabione jaskrawobiałą plamą ściany, biły w nią na oślep i osuwały się z trzaskiem otwartych pokryw i wściekłym brzękiem. Oszołomione trzepotały się...
- ... ofiary.
Awaru tkwił zanurzony po brzuch w grząskim
bagnie. Stopy osuwały się, lepka maź wchłaniała
je i wsysała. Awaru znał tę śmierć...
