oszołomiony
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... z małego miasteczka, nie spodziewaliśmy się aż takiego przyjęcia - mówi oszołomiona Sawicka.
Strzelali w plecy
Spacerując po Starym Mieście co jakiś... - ... z nim z rodzinnego domu mieszczańskiego i cnotliwego, aż panna, oszołomiona cudzoziemską wymową i niezwykłymi manierami, uległa. Skończyło się to jednak...
- ... uratowania dobrego imienia królowej. Odgrywa zresztą w tym rolę bierną: oszołomiona wieścią o powrocie Tezeusza, upokorzona wzgardą Hipolita godzi się na...
- ... marynacie, co za konserwy z jarzyn! Pani Barbara była tak oszołomiona, że już się nawet nie starała dochodzić, jakim cudem pracowitości...
- ... przykucnięta u jej nóg, z Jasią na kolanach.
Byłam tak oszołomiona swoim szczęściem, że nie
odzywałam się wcale. Nie odrywałam tylko... - ... To tylko niektóre z zagadnień, nad jakimi pracowali radni. Nieco oszołomiona publiczność zastanawiała się natomiast, jakie oszczędności czasu i pieniędzy przyniosłoby...
- ... Palmirach? Wie pani, gdzie to jest?
- Wiem, oczywiście - odparłam, nieco oszołomiona. - A co się stało?
- Kończymy aferę i sama pani zobaczy... - ... powiedziałam naraz bezwiednie zachrypniętym głosem. Drętwota ustąpiła, czułam się silna. Oszołomiona przystanęłam. Skąd znałam te słowa? Nie było czasu na zastanowienie...
- ... ja tu robię, dlaczego siedzę w windzie? - kobieta była jeszcze oszołomiona i nie całkiem przytomna.
Sąsiedzi zaczęli jej opowiadać, że to... - ... wiedziała, co z niej zlazło!
Patrzyłam na nią zdumiona i oszołomiona. Wszystko było
takie jakieś zwyczajne i proste, a przecież...
- Adela... - ... zawiedziony jej powściągliwością. - A w ogóle jestem Robert.
- Dziękuję - powtarza oszołomiona Bogna, już bez żadnych zastrzeżeń.
- Reklamiarze pozostaną w twojej gestii... - ... ostatnią pieczęcią odetchnęła.
- Opatrzność to pani wynagrodzi - powiedziała uroczyście. Wówczas oszołomiona pracownica ekspedycji przypomniała sobie o wetkniętych jej w intymnym pomieszczeniu... - ... Ale ona jakoś się wyrwała i zaczęła uciekać. Była chyba oszołomiona, bo potykała się i wreszcie przewróciła. Wtedy znowu ją dopadłem...
- ... nowi. Nawet ona, o naturze niespokojnej, żywej, pragnącej ciągłych zmian, oszołomiona była tą ruchliwością budującego się miasta. Co też by o...
- ... musi być! Daj mi kawałek cukru, Adela!
Adela była tak oszołomiona, że dała mu bez sprzeciwu
kawałek cukru. Serce jej ścisnęło... - ... urlop nad wyraz męczący!
Prawdę mówiąc czułam się z lekka oszołomiona, wszystko to razem było nader intrygujące, zaskakujące i niepojęte. Pojechałam... - ... zleciało na głowę, w coś wpadłam twarzą. Pozbierałam się, mocno oszołomiona, zastanawiając się, cóż to jest, u diabła, takiego, to obrzydliwe...
- ... ze wstydu przed robociarzem.
- Ależ Krysiu! - wybąkała tylko zdumiona i oszołomiona
moim wybuchem ciocia Kazia.
Nie znosiłam także, gdy ojciec odsyłał... - ... nic nie wie? - zapytał.
Ocknięta z odrętwienia, popatrzyła na niego oszołomiona.
- Co mam wiedzieć?
- Że Bednarczyk nie żyje.
- Co?
- Bednarczyk odebrał... - ... legalnych jest to, czy życie puści to, co puściła już oszołomiona cenzura? Nie chodzi więc o to, żeby pewne sprawy wykrzyczeć...
