stercz
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... klucza ani uchwytu. U samej góry tylko coś z nich sterczało.
- Był taki wichajster do otwierania, ale odpadł! - powiedziała Alicja z... - ... granatowe, okrągłe oczy, z których wyzierało zdumienie. Na czubku łebka sterczało mi kilka niesfornych piórek. Nie widziałam bransoletki, ale czułam ją...
- ... był to loch, wygrzebany w ziemi, bardzo ciasny i głęboki; sterczało w nim kilka spleśniałych beczek i leżała zbutwiała słoma.
W... - ... w zaklęsłości wału, który kiedyś pewnie zastygł wokół wiru morskiego, sterczało rumowisko, porosłe czym tylko się da. Krzaki bzu czarnego świadczyły...
- ... czerniały, nieliczne kwadratowe okienka, gęsto zakratowane.
W sieni nawianej śniegiem sterczało dwóch Kozaków.
- Rekrut! - skinął ku nim żandarm wskazując Kazimierza.
Jeden... - ... skałą, w połowie odcinka. No i przytarłem. Coś tam widać sterczało i blacha poszła jak w puszce konserw.
- Zjedź, Gieniu, następny... - ... śmierci. A gdzieś na jednym z tysięcznych zakrętów tej drogi sterczało jak biały kamień przydrożny skaliste wybrzeże Kanału Angielskiego, niemy świadek...
- ... a cieszy".
Zwłoki me wystawiono w Związku Literatów.
Pióro wieczne sterczało w dłoni jak buława,
Na piersi miałem order, stały pęki... - ... krąg gazonu z ościeniem złamanej lancy wbitym poniżej łapatki, drzewce sterczało skośnie i wstrząsane biegiem rysowało w powietrzu ostre ćwierćłuki, koń...
- ... jego matowa była i blada. Kości policzkowe wyciągnęły skórę i sterczały po obu stronach twarzy niby dwa pagórki, pod którymi znowuż...
- ... Teraz ponad jej powierzchnię, na całym z wysoka widocznym obszarze, sterczały ledwo pojedyncze, najwyższe szczyty. Wszystko inne, cała kraina wąwozów znikła...
- ... rzeczywiście snem był obnażony do pasa mag, z którego ciała sterczały długie, lśniące igły? Czy wydawało mi się tylko, że całe...
- ... rzucane przez gałęzie drzew. Cztery słupy, podtrzymujące zrolowany dach markizy, sterczały w mroźnym powietrzu jak żelazne pręty w betonie. Roman wpatrywał...
- ... że całe ginęło w zaspach, z których tu i ówdzie sterczały wierzchołki krzyżów. Wówczas pozostawało zapomniane, nikt tu nie zaglądał prócz...
- ... uległy katastrofom naturalnym. Bogowie... Pavetta i Duny...
Nad równiną, daleko, sterczały w zachmurzone niebo szczyty gór.
Potem były mury, bramy, krużganki... - ... podobny był jej duży, prosty nos między policzkami, co tak sterczały naprzód, że jeszcze trochę a schowałby się między nimi. Oczy...
- ... rozgrzanym asfalcie, skóra na niej była zmięta jak licha kiecka. Sterczały z szyi kręgi. Wskazówka stanęła jak kutas. Ta chwila stała...
- ... się w medytacji.
Na sali było pusto, na podium smutnie sterczały krzesła muzyków. Gdzieś z końca, zza filarów, słychać było śmiechy... - ... się. Znów miał na głowie tę swoją czapkę z
chustki. Sterczały supełki. Nos, czoło i ogolona broda świeciły - pewno
użył za... - ... się pokotem na kamieniach. Spod arkuszy brudnego papieru, starych gazet sterczały chude, nagie stopy porośnięte wrzodami. Obrócone ku niebu szkliste oczy...
