stercz
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... użyto by na afgańskiej wojnie). Ponad bezludnymi rumowiskami i kraterami sterczały wypalone kikuty wielopiętrowych domów i minarety meczetów.
Walki w Trzeciej... - ... samo. Spod fraka zwieszał się długi ogon, a na głowie sterczały ostre różki...
Skłonił się diablik zakonnikowi i powiada:
- Wielebny ojcze... - ... z gabinetu sam, bez botaniki, czerwony
jak burak, uszy mu sterczały jak nietoperzowi, wachlował nimi
jak słoń. Nic nie gadał. W... - ... na komendę w jednym momencie omiotły scenę. W słupach światła sterczały palmy, a tancerka ubrana jedynie w spódniczkę z liści podskakiwała...
- ... lub lodu, zalały dno doliny. Z tej błotnisto-kamienistej mazi sterczały tylko gdzieniegdzie ślady murów, fragmenty dachów, połamane jak zapałki słupy...
- ... i proste niczym zrobione nożem. Tylko tuż. przy wlewie paliwa sterczały ostre zadry metalu.
Pilot i sędzia powtarzali manipulacje z kartami... - ... człowieka, którego poraził miotaczem Rohan.
Tuż przed zakrętem, za którym sterczały iglice skalnej bramy, "Cyklop" zatrzymał się i zbliżył ku sięgającej... - ... dokończył, zmęczony. Kajaki siadł na brzeżku łóżka. Cienkie jego włosy sterczały uważnie na wszystkie strony. Ciemne oczy były jeszcze większe niż...
- ... Odwijała je trzęsącymi się dłońmi. Już wystarczy. Z pluszowej poduszeczki sterczały igły. Wybrała najcieńszą.
- Cholera!
Z palca ściekała kropla krwi.
Oblizała... - ... stanowiły część łuku, albo dwie skręcone w przeciwnym kierunku spirale), sterczały z piachu pionowo, spotykali jednak i pochylone, niczym ramię zwodzonego...
- ... mnie i poczułem, że zaczynam się czerwienić Moje dwa chłopaki sterczały oparte o ladę, nadmuchane, z rozdziawionymi ustami, gotowe do akcji...
- ... na brzuch, nie wstając wlepił we mnie ślepia. Uszy znów sterczały mu do góry.
"Wiem. Jesteś magiem. Ale myślałem, że magowie... - ... nie zostały właściwie zachowane. Korpus był zbyt duży i nienaturalnie sterczały z niego znacznie pomniejszone kończyny.
W jaki sposób te makabryczne... - ... Adamów usiadł na otomanie,
rozdarł sobie spodnie, gdyż z otomany sterczały ostre
gwoździe.
Krzesła ktoś złośliwie wysmarował klejem. W łazience
nie... - ... oprzytomnieje i będzie zdolny do konkretnych wyjaśnień. Usiadł wreszcie. Uszy sterczały mu dziarsko.
"Szaleniec nie przyjdzie. Ani teraz, ani nigdy. To... - ... osiedliły się bociany. - Huragan połamał drzewa tak, że z ziemi sterczały tylko kikuty. Na wiosnę zleciały się boćki, które zaczęły wić...
- ... kwiatów, ziemia odtajała, szklarnie wciąż jednak były pokryte lodem. Sople sterczały uparcie na krawędziach szyb, a wewnątrz nadal panowała minusowa temperatura...
- ... jeśli jeden nawet hetmanem był, a drugiemu wiechcie z buta sterczały.
Wiedziałam, czym rozweselić serce Rokity!
Dębowej kufy nie ma! Ale... - ... wisiały wysokie mury. Pod nimi, jak groty wbite w ziemię, sterczały ostre czuby świerków. Od lasu szedł przyjemny powiew, niosący zapach...
- ... w tym złotym morzu czarne wraki spalonych czołgów. Ich lufy
sterczały w pogodne niebo.
Stojąc za swoją stodołą w butach z...
