Parametry wyszukiwania

W kontekście wyrażenia
Długość cytatu
stercz
Znaleziono 300 wyników.

Korpus Języka Polskiego PWN

Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
  • ... samolot. Na jednej z nich, na wysokości około sześciu metrów sterczał ułamany konar. Na nim nabity wisiał pilot razem z fotelem...
  • ... miną. Później zapalał papierosa i mierzył wzrokiem wysokość ratusza, który sterczał radośnie niczym zuchwały penis w białych biodrach chmur. A chmury...
  • ... jak największy kołnierzyk, który rozsadzany przez gorset, rozpinał się i sterczał. Mock plunął ze złością do zlewu i trzasnął kołnierzykiem o...
  • ... zawiesił na ścianie. Wyglądałem jak kucyk w końskiej uprzęży. Nos sterczał niepokojąco. Uśmiechnąłem się ze smutkiem: ta metamorfoza była warta dwutygodniowej...
  • ... pustą przestrzeń otwartej naprzeciw sypialni.
    Na łóżku stojącym pod oknem
    sterczał w górę
    bezwstydnie obnażony materac z burymi zaciekami. "Choroba" - skomentował...
  • ... wyłaź! Wpadły pewnie w jakąś szparę, po diabła będziesz tam sterczał!
    Po bezowocnych poszukiwaniach Zygmunt stanął wreszcie na dwóch nogach. Zrezygnowany...
  • ... z nich, zwany Wojtusiem, nie miał lewej ręki, z rękawka sterczał kikut jak ślepa larwa. Słynna to była kiedyś sprawa, choć...
  • ... podłogę. Wlazł pod biurko i w ciemności jął szukać monety. Sterczał tam na czworakach, aż wreszcie zniecierpliwiony Bednarczyk zapytał:
    - No, znalazłeś...
  • ... zrywając deski podłogi, zaglądając do najciemniejszych zakamarków, podczas gdy dokument sterczał na widoku, tak że należało jedynie sięgnąć ręką, ten bowiem...
  • ... podpierał mur kamienicy. Z całą pewnością zapamiętał to do dziś.
    Sterczał więc nadal pełen wahania. Wreszcie zdecydował się. Ruszył do drzwi...
  • ... wielkiej jak kościół sali głównej.
    - Pięknie tu - szepnąłem. Z sufitu
    sterczał las stalaktytów, z nich i między nimi ściekała woda, połyskująca...
  • ... nigdy z płaskiego talerza! wołał wymachując widelcem.
    Wśród gęstych zarośli
    sterczał odwieczny dąb, strzaskany kiedyś przez piorun; pozostał po nim jedynie...
  • ... parę złotych. I ja odmalowałem, ale był pusty, tylko dyszel sterczał. Dorobiłem więc konia z drewna i z jakichś odpadków. I...
  • ... już sił, szczebiot Niemki wydawał się nie do zniesienia. Brunner sterczał przy oknie; Kloss zobaczył jego twarz, gdy znalazł się na...
  • ... płosząc uszczypliwym świergotem jego wielkie, lecz powiewne myśli. Nad gankiem sterczała nadbudówka, dwoma ślepiami okien patrząca na zielony, boży świat; pokoik...
  • ... spodni opadającymi na cholewy, wkraczał na do domu. Broda mu sterczała jak polano, które osmalił ogień. Zaczynał rozmowy o cenach żyta...
  • ... bandyta potknął się i runął nosem w błoto, z potylicy sterczała mu strzała.
    - Idę, wiedźminie! - krzyknęła Milva. - Idę! Trzymaj się!
    Geralt...
  • ... i uspokoił klaszczącą i gwiżdżącą publiczność. Skręcona szczecina siwej brody sterczała wokół okrągłego i płaskiego oblicza zwieńczonego mongoloidalną fałdą. Małe, bystre...
  • ... nóż świsnął w powietrzu, atakujący Yirrel zatoczył się, spod podbródka sterczała mu kościana rękojeść. Zbój puścił szablę, oburącz wyszarpnął nóż z...
  • ... ołowiu i brzeg jak cienie, jak kłęby pary, z której sterczała ogromna czapa, dokładniej - papacha. A gdy się tam zbliżył, to...
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego