szparce
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... Pod głowę wetknięto mu białe worki pachnące mąką. Koń szedł szparko, starał się, jak mógł, ciągnąc ciężką i niezgrabną, brzęczącą żelastwem...
- ... Bonja
do celu prostą drogą zdąża.
Przez łóżek sto przechodzi szparko,
stając się damą i pisarką,
ozdobą ekskluzywnych zebrań,
przyczyną ciągłych... - ... ich wszak bez wysiłku z wczorajszej mielizny duchowej, przeprawili się szparko przez entuzjazm i dziś oto stoją już na czele w...
- ... po kostkę. Ciri nie zdążyła zaobserwować szczegółów, bo Bonhart kroczył szparko i ciągnął za łańcuch.
- Witaj, Houvenaghel.
W tęczy kolorów, rzucanej...
- ... wraca. Brać manatki i do widzenia.
- Do widzenia, matko.
Szły szparko ku bramie świątynnej, nie oglądały się. Odprowadzali je wzrokiem - arcykapłanka... - ... jednak nie powinno niepokoić amatorów mocnych trunków; produkcja spirytusu nadal szparko rośnie - drogie ziemniaki nadrabiamy "tanim" żytem). Sumując kartoflaną sytuację w...
- ... wzorzec.
Gdy dyrektor z uroczą swą sekretarką
Samochodem służbowym zapychał szparko,
Nasz Pyzio, jak to zwykle robią lizusi,
Uśmiechał się i... - ... szlachetnego winniczkopodobnego ślimaka o łacińskiej nazwie Helix Aspersa. Ślimaki ruszyły szparko do kilku restauracji hotelowych. Mistrz kuchni warszawskiej Victorii np. podaje...
