wzgarda
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... się na przepisy.
Prześladowcy z maksymą
Powszechna jest w kraju wzgarda dla prowadzenia rzetelnego zapisu działalności pracowników wszystkich szczebli. Zapis czyichś... - ... pleni się egoizm wyższych arystokratycznych warstw. I to dygnitarstwo, ta wzgarda dla poniżanego ludu... Siergieju Piotrowiczu, Rosja ginie, potrzebuje kuracji. Wy...
- ... upokorzonym, zdawało się, że kryje się za tym lekceważenie i wzgarda, tak jak w tym jednym słowie: dzieciaki, więc nie przestawał...
- ... Boisz się?
Uniósł się na łokciu i popatrzył z taką wzgardą, że radca spuścił oczy.
- Chciałbym takiego zobaczyć... A może pan...
- ... w tym rolę bierną: oszołomiona wieścią o powrocie Tezeusza, upokorzona wzgardą Hipolita godzi się na intrygę Enony. Opamiętawszy się, spieszy ratować...
- ... zostali wierni, może ich dzieło będzie ziarnkiem gorczycznym odrzuconym ze wzgardą, z którego wyrośnie drzewo przyszłej sztuki?
Sztuka przyszłości? Nic o... - ... że nie podejdę nawet, gdyby dzwonił Duch Święty.
Z szyderczą wzgardą słuchałam, jak Diabeł przekonywał rozmówcę, iż brak kontaktu ze mną... - ... dropiatej stodoły, powtarzał szarpiący serce tekst:
- Kwiecie mój, czemuż mnie wzgardą obdarzasz? Nie odwracaj lubego oblicza!...
Na taką właśnie chwilę trafił... - ... w lutym roku 1831 został jego naczelnym wodzem.
Z najwyższą wzgardą pisano o pomniku na placu Saskim, odsłoniętym 29 listopada 1841... - ... znany: o rzemieślnikach szlachta miała jak najgorsze pojęcie, z podobną wzgardą wyrażano się o kupcach, równocześnie prywatnie i po cichu sprzedając...
- ... nieokrzesanych wojowników z południa kraju, tadżyccy mieszczanie odnosili się ze wzgardą. Z takim samym wyniosłym pobłażaniem pozwalali ambitnym Pasztunom wybierać spośród...
- ... martwa natura dostarczała widzom "radości nieskończonej" i jednocześnie była otoczona wzgardą obrońców "wielkiej" sztuki.
Dla mojej generacji w Polsce martwa była... - ... myśli głosem cichym, trochę omdlewającym i zdawała się z lekceważącą wzgardą zbywać krzykliwe wynurzenia Jewłampii Nikonorowny.
- Przyroda... moja droga, tyle mówisz... - ... kuźnice przynosiły niewiele.
- Co mi tam żelazo! - mówił nieraz ze wzgardą dumny szlachcic. - Gdyby tak złoto znaleźć, złoto kopać, na worach... - ... postępował tanecznym krokiem przed arką przymierza, jego małżonka Michol ze wzgardą rzekła, iż uważa jego postępowanie za niegodne króla. Mędrzec i...
- ... równie fatalnie. Zrobiłem skruszoną minę.
"Przepraszam."
Kudłaty wzruszył ramionami ze wzgardą. Podniósł bagaż i poszliśmy dalej. Skoro jednak nawiązał kontakt, nie... - ... wydawać się zdawał podniebieniowy dźwięk c. Szczególną antypatią, nienawiścią, odrazą, wzgardą i drwinami Lulek darzył miejscową organizację socjalistyczną z odcieniem narodowym...
- ... Persami Tadżycy, Uzbeków uważano za dzikich pastuchów i traktowano ze wzgardą. Nie przyjmowano ich na ważne państwowe posady ani do akademii...
- ... Aby was paraliż skręcił.
- Mały kłamczuch.
Kafka odwrócił głowę ze wzgardą. Zasłonił się garbem.
Goethe puścił oko do Manna i trącił... - ... sztandaru
płynącego "ponad trony"!*
A słowo "burżuazja" budziło obrzydzenie i wzgardę!
I kiedy Adela je słyszała, to wyobrażała sobie dziewczynkę
z...
