zadumy
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... rozpuście, zwłaszcza takiej, co poczęcie czyni niemożliwym.
- Interesujące - rzekł w zadumie Urban Horn.
Reynevan pokraśniał, a Dorota parsknęła, dowodząc, że rzecz... - ... ładnie siedział i odwalał robotę!
- Śpiew butów - powiedział Karolek w zadumie. - Ciekawe, co to może być...
- Skąd ja mam wiedzieć, jaką... - ... litość boską, ona miała na sobie?
- Cokolwiek - odparła Alicja w zadumie, patrząc w przestrzeń. - Właściwie dla niej to już jest bez... - ... ku innym straganom.
Krowa międliła powoli pyskiem, zdawała się w zadumie coś rozważać, marchew znikała w jej ciemnych wargach. Oczy miała...
- ... przymruży.
Piwo pasowało do pieczeni. Tradycyjna kawa w bibliotece sprzyjała zadumie. Hans patrzy na księdza, urzeczony jego przyjaznym dozowaniem przekory. Proboszcz... - ... zaczął kipieć, pobiegła więc do kuchni. Zdjęła pokrywę i w zadumie głębokiej zbierała drewnianą łyżką szumowiny. Tyle miłości miała do tego...
- ... Były to przepowiednie zaiste prorocze. Trudno tylko nie westchnąć w zadumie nad tym, co w tych sprawach ma do powiedzenia współczesna...
- ... on się po prostu nie nadaje.
Nie opieraj się w zadumie o klawisze. Klawiatura komputera przypomina nieco elektryczną maszynę do pisania... - ... miłości.
Patrzę w jutro bez gniewu, w dzień przeszły w zadumie,
Dzisiaj spojrzałem w miłość i zabiłem trwogę,
I odtąd w... - ... Roj. Dlaczego ich pomijasz?
Alicja zamilkła na chwilę i w zadumie podrapała się łodygą pokrzywy w łokieć.
- Bo myślę logicznie. On... - ... wlewała się strugą.
Król się zbudził i spojrzał w pośpiesznej zadumie,
I zgadnął, że go kocha, po szumie - po szumie,
I... - ... Muldgaard przyglądał mu się ze zmarszczoną brwią i w głębokiej zadumie.
- Dlaczego? - spytał stanowczo.
Paweł spłoszył się ostatecznie.
- O rany, nie... - ... z kwiatem oddali,
o czym, rzecz jasna, nie wiedziałem.
(w zadumie)
Pszczołom - w lilii się nurzać...
Mnie - zapachem się odurzać,
złotej... - ... Rozkład świateł i cieni zależy od odmian gatunkowych: elegia służy zadumie, oda pochwale, epigram złośliwości. Istotą tej twórczości jest nie tyle...
- ... dziewczyny. Puciałłówna skłoniła głowę w bok, melancholijnie, w nagłej bolesnej zadumie. Przy sposobności obejrzała z zadowoleniem własne stopy, obute w białe...
- ... Objawy zaś prezentowały się nad wyraz nietypowo.
Pan Muldgaard w zadumie kręcił głową.
- Zadziwienie odczuwać należy - rzekł. - Nader nieordynarny spożyły jad... - ... miewał - w zarań -
Tak, jak ja - com nie szczędził mym zadumom
starań...
Wiem, co wiem! - W kniejach leśnych, w przepaściach paprotnych... - ... do przebrania się czy ci pożyczyć? - Elka wyrwała ją z zadumy.
- Mogę być tak, jak jestem - powiedziała Joanna, w tej samej... - ... że wyleczony potrafił zadenuncjować lekarza.
Przeor chrząknięciem wyrwał go z zadumy.
- Tylko więc dla tej oto rzeczy jedynie - uniósł list wrocławskiego...
