zadumy
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... Rudzie było spokojnie. Z pradziadkami już nie rozmawiałam. Gdzieś znikła zaduma. Myślałam o Konradzie...
Na rodzinnym obiedzie doszło do kłótni. Pomijam... - ... i dalekowzroczności, jak i pewnego rodzaju zażenowanie. I wreszcie - gorzka zaduma, że schematy mają tak twardy żywot.
Byłoby niesprawiedliwością nie dostrzec... - ... odrzucony.
Tak więc nadal mamy w Radzie Miasta komisję bezosobową.
Zaduma nad alkoholem
W programie środowej sesji znalazł się również projekt... - ... się jakby. Przychodziła zaduma. Ale gdzież ona mogła zejść, ta zaduma? Do westchnienia? Do jakiejś łzy?... "Tak, tak, Juleczko!" - mawiała Flora...
- ... wszędzie,
Ta nić czarna się przędzie."
Norwid
I
Nie pomogła zaduma i wyjazd, i słońce.
Dzisiaj, o, jak mi trudno przemawiać... - ... ze stanu bezustannego napięcia nerwowego. Jest
tam okrucieństwo przeżywanych momentów, zaduma nad zagadką bytu
ludzkiego, wreszcie
miłość i finezyjna ironia.
Ten... - ... szanownej redakcji pełnym imieniem i nazwiskiem. kpr. podch. b. AK Zaduma
Jerzy stał z kartkami w rękach. Patrzył na stół, jakby... - ... stosunek do nich - leżących w głębi - zmieniał się jakby. Przychodziła zaduma. Ale gdzież ona mogła zejść, ta zaduma? Do westchnienia? Do...
- ... skończy posiłek, staruszek jednakże nie śpieszył się. Ogarnęła go wielka zaduma. W pewnej chwili utkwił wzrok w szklance, napełnionej mlekiem, jak...
- ... i przygaszone, wydały się dziś Hansowi mniej ruchliwe niż zazwyczaj. "Zaduma? Znużenie?"
- Proszę, docencie, niech pan siada... Coraz trudniej pana oderwać... - ... powaga zmieszała się z humorem, patos z drwiną, a stateczna zaduma z młodzieńczą swadą.
A gdy ktoś zatęskni za ową rodzinna... - ... a czasem tylko o tym odcinku frontu... a moja Gerta... - Zaduma się, położy łyżkę na dnie talerza i zamilknie.
- Jak dalece... - ... ty mnie...
- No, moja droga, ostatni raz pojechałaś na wczasy.
Zaduma
Po lekcji biologii Jasio stwierdza:
- Kto by pomyślał, że dziewczynki... - ... rozluźnić sobie dobrowolnie nałożone
więzy..."), a nawet niemal z ojcowską zadumą pytał: "Czy zresztą (...) nie spoważnieje
z wiekiem, nie zatrzyma się... - ... Miłosz sadza sobie na kolanach wnuczka Marcinka i zaczyna z zadumą w głosie: Ech, ja też kiedyś byłem małym barbarzyńcą... Dzisiaj...
- ... mnie - czasami ojcowie patrzą tak na swoje małe dzieci - z zadumą, z podziwem, z litością... Nareszcie mówi:
Znowu Róża przerwała opowieść... - ... znój,
Miłujących rąk pogłado,
Coś mi dreszcz piększyła mój,
Przodując zadumą bladą!
Trwoń się, ogniu świecy, trwoń
Na tę pościel, na... - ... w którym dogorywały całotygodniowe kłótnie i spory. Patrzył z myślącą zadumą na ten ul wielki i koślawy, który i jemu dawał...
- ... że czujesz, kiedy umierasz, kiedy już jesteś martwy - mówi z zadumą Sonny. - Światła gasną - koniec historii. Nie wierzę w Boga ani...
- ... jego kędziory.
- Może on i naprawdę nie wie? - rzekła z zadumą. - A ty co tak siedzisz i słowa jednego nie powiesz...
