zamrze��
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... zaprasza mnie do środka. Skwapliwie korzystam i wchodzę na halę.
Zamarłem z wrażenia ...
Tuż przede mną stoi wielki Gagarin ! ST44-1113... - ... zakomunikowania: Nie będzie pan mógł dłużej korzystać z naszej Biblioteki. Zamarłem.
- Nie będę mógł - wyszeptałem: - Niestety.
- Ale co się stało? Co... - ... grymasie nieopisanej wściekłości, wargi odsłaniały długie, nie całkiem ludzkie zęby. Zamarłem ze zgrozy i odzyskałem zdolność ruchu dopiero, gdy potworne palce...
- ... przypięta srebrzystym, lśniącym spinaczem karteczka z adnotacją pisaną ręką Madame:
Zamarłem. A więc to tak! I jeszcze do tego - kłamstwo. Bo...
- ... bowiem pielęgniarka podeszła z zastrzykiem do mnie. "Proszę się odwrócić". Zamarłem z przerażenia. "Słyszał pan? - przynagliła. - Muszę zrobić zastrzyk". "Ależ siostro...
- ... nie wzbudzą niczyjego podejrzenia. Dlaczego więc ponawia on swoje odwiedziny?
Zamarłem i głębiej wcisnąłem się w listowie. Zgasło światło na podworcu... - ... sukienkę. Widać szybko minął w jej życiu okres jaskrawego protestu. Zamarłem ze szklanką w ręku. Renata parsknęła śmiechem. Tego się nie...
- ... za dziesięć wpół do pierwszej. Za bramą. Przy kiosku "Ruchu".
Zamarłem i chyba zbladłem. W każdym razie poczułem, jak krew odpływa... - ... na mojej twarzy. Wzdrygnąłem się, przestraszony. Spojrzałem w tył i... zamarłem. Za mną klęczał Kamyk! Zacisnąłem na moment powieki, lecz gdy...
- ... łaskawco, marzy się coś zupełnie innego...
- Watażka trąca mnie, bo zamarłem w progu naprzeciw światła bijącego w oczy prosto z okien... - ... moja tajemnica: tej nocy zrobiłem po prostu pod siebie, i zamarłem w bezruchu, zawstydzony po włosy, pośród gromkiego śmiechu...
i zarzuciłem... - ... podopieczny... poddany!... - bawiła się w królową - w najgłębszym mroku nocy... - zamarłem z przerażenia, myśląc że ona coś wie o moich styczniowych...
- ... usłyszałem głos Rożka, tym razem jakby ściszony.
Podniosłem wzrok i zamarłem. Tak, to była Madame. Zakołatało mi w głowie. "Nie, przecież... - ... półkę po paczkę,
pospiesznie rozrywałem papier, nie rozwiązując sznurka, i zamarłem ze zdumienia: mój wspaniały, wymarzony płaszcz okazał się jasnozielonkawym francuskim... - ... jak silnik samolotu. Opadający liść potrącał gałęzie ze stukiem. Powietrze zamarło i nawet smukłe trawki nie drgały. Mówiliśmy szeptem. Czym bardziej...
- ... lecz to nie zbocze, tylko schody, na chwilę serce mi zamarło, że obaj runęli w przepaść, gdy książę i Dziadek raptem...
- ... z jakimś bezcennym łupem... Co dalej?
...Dokładnie... (tu znowu słowo zamarło)... nie mogę. Niech ci pomocy udzieli twoja bystrość. Idzie o... - ... nastała ogromna cisza. Wydawać się mogło, że wszystko, co żyło - zamarło i znieruchomiało ze strachu. Wrony na starych topolach w Topielcu...
- ... i ujrzał jasną bliznę na poczerniałym drzewie.
Serce w nim zamarło: są znaki!
Wyżłobione ostrym narzędziem; zapewne końcem noża, i napuszczone... - ... siebie w zdaniu "Mój ojciec pieczętuje się..." itd. moje audytorium zamarło na chwilę z ustami naszpikowanymi szpikiem szpikiem. Macocha i brat...
