Typ tekstu: Rozmowa bezpośrednia
Tytuł: rozmowa ze znajomymi o sprawach codziennych
Rok powstania: 2002
Tytuł: rozmowa ze znajomymi o sprawach codziennych
Rok powstania: 2002
kiedy miałam kilka lat, dwa albo trzy lata, zebrano jakąś tam sumę pieniążków i dwie, trzy osoby, zaniosły te pieniądze i powiedziano tak, my damy na mszę, żeby się ksiądz modlił, żeby ona nie żyła.
- O pani?
- Tak, jako dziecko.
- A co pani robiła jako dziecko?
- A nic, właśnie.
- Dlaczego?
- Właśnie, żeby, żeby ono nie żyło, więc niech się ksiądz modli, żeby ona nie żyła.
- Pani była jedynaczką?
- Miałam brata jeszcze.
- Też się tak
- No, on był już duży, nie wiem, jak skutecznie, jak się modlono, no widocznie tak, dlatego, ze jak, ja przypuszczam, że chrześcijanin nigdy by nie zrobił zbiorki...
- ...A
- O pani?
- Tak, jako dziecko.
- A co pani robiła jako dziecko?
- A nic, właśnie.
- Dlaczego?
- Właśnie, żeby, żeby ono nie żyło, więc niech się ksiądz modli, żeby ona nie żyła.
- Pani była jedynaczką?
- Miałam brata jeszcze.
- Też się tak
- No, on był już duży, nie wiem, jak skutecznie, jak się modlono, no widocznie tak, dlatego, ze jak, ja przypuszczam, że chrześcijanin nigdy by nie zrobił zbiorki...
- ...A
kiedy miałam kilka lat, dwa albo trzy lata, zebrano jakąś tam sumę pieniążków i dwie, trzy osoby, zaniosły te pieniądze i powiedziano tak, my damy na mszę, żeby się ksiądz modlił, żeby ona nie żyła.</><br><who2>- O pani?</><br><who1>- Tak, jako dziecko.</><br><who2>- A co pani robiła jako dziecko?</><br><who1>- A nic, właśnie.</><br><who2>- Dlaczego?</><br><who1>- Właśnie, żeby, żeby ono nie żyło, więc niech się ksiądz modli, żeby ona nie żyła.</><br><who2>- Pani była jedynaczką?</><br><who1>- Miałam brata jeszcze.</><br><who2>- Też się tak <gap></><br><who1>- No, on był już duży, nie wiem, jak skutecznie, jak się modlono, no widocznie tak, dlatego, ze jak, ja przypuszczam, że chrześcijanin nigdy by nie zrobił zbiorki...</><br><who2>- ...A
