krajach dziennikarze przyjmowali kodeksy etyczne, a nowo tworzone instytucje radiowe w latach trzydziestych dobrowolnie przyjmowały zadania kulturalne i oświatowe.<br>Ten aspekt wskazuje na trzeci zbiór idei dotyczących komunikowania masowego - media mogą być potężnym czynnikiem masowej oświaty, uzupełniając szkołę i edukację permamentną. Każde kolejne nowe medium uznawano za cenne (potencjalnie) narzędzie edukacyjne - obecnie dotyczy to komputerów i telekomunikacji [Neuman, 1991]. <br>Nie zmienia się zatem tendencja - czy to oskarżania mediów o wszelkie zło społeczne, jak i żądania od nich umacniania demokracji, oświaty i kultury. Najtrwalszym jest podkreślanie związku mediów ze zjawiskami negatywnymi - wiązanie medialnych portretów zbrodni, seksu i przemocy z postrzeganym wzrostem brutalizacji