członkowskich OECD oraz 24 państwa nowo uprzemysłowione, wśród których znajduje się także Polska (w 1995r. Polska nie była jeszcze członkiem OECD). Analiza uwzględnia 7 grup czynników, stanowiących o konkurencyjności krajów na rynku międzynarodowym:<br>- ogólne wskaźniki makroekonomiczne,<br>- stopień umiędzynarodowienia gospodarki,<br>- stopień ingerencji rządu w gospodarkę,<br>- finanse,<br>- stan infrastruktury,<br>- system zarządzania,<br>- osiągnięcia naukowo-techniczne,<br>- zasoby ludzkie.<br>W tym rankingu kolejność państw jest następująca:&lt;gap reason="sampling"&gt;. Jak widać, pod względem międzynarodowej konkurencyjności gospodarek kraje Unii Europejskiej zajmują różne pozycje. Najkorzystniej pod tym względem prezentują się Niemcy (6 miejsce), a najgorzej Grecja (43 pozycja). Potwierdza się więc teza, że państwa Unii Europejskiej mimo różnorodnych przedsięwzięć integracyjnych, mających doprowadzić