zamglonym spojrzeniem.<br>- Czy to się da przetłumaczyć? - spytała panienka.<br>- Tak, tak... z pewnością... - odpowiedział bezwiednie. Nagle, jakby się ocknął, rzekł: - Proszę pani! Jestem cokolwiek znużony i nigdzie nie pójdę, z całą natomiast przyjemnością przełożę ten list w samotności. A pani niech sobie idzie...<br>- A czy ja tak mogę? - spytała niepewnie panienka.<br>- Ależ, oczywiście! . We dwoje będziemy sobie tylko przeszkadzali. Niech pani powróci za godzinę. Myślę, że za godzinę rzecz będzie gotowa. Czy pani ma słownik francusko - polski?<br>- Tu leży, przygotowany...<br>- Wszystko w porządku. Niech pani idzie, bo pani armia potopi się bez opieki.<br>Panienka zmrużyła oko i wedle wszelkich reguł powinna