którą rozumiał otwarcie drugiego frontu. Mikołajczyk informował też Jankowskiego, że starał się przekonać Churchilla, "by - jeżeli pozytywnie nie odniesie się do Polski - lepiej milczał". Niestety, kontynuował, stało się inaczej.<br>Zdając sobie sprawę z ujemnych następstw mowy &lt;name type="person"&gt;Churchilla&lt;/&gt; i znając w szczegółach stanowisko &lt;name type="person"&gt;Anglików&lt;/&gt;, &lt;name type="person"&gt;Mikołajczyk&lt;/&gt; zamiast przekazywać do kraju rzetelną prawdę, pragnął za wszelką cenę osłabić wymowę słów brytyjskiego premiera i podtrzymać wiarę w poparcie &lt;name type="place"&gt;Wielkiej Brytanii&lt;/&gt;, czyli w cały kompleks nadziei, ale i iluzji, budowany od września 1939 r. &lt;name type="person"&gt;Mikołajczyk&lt;/&gt; był wówczas najpewniej przekonany, że udane operacje wojskowe &lt;name type="person"&gt;Anglików&lt;/&gt; i &lt;name type="person"&gt;Amerykanów&lt;/&gt; zmienią układ sił, a tym samym zasadniczo poprawią miejsce spraw